GENEZA I ROZWÓJ ZESPOŁU SZKÓŁ W MARIANOWIE
1. Rys historyczny Marianowa.
Marianowo jest to miejscowość położona w odległości około 4 km od Łomży. Nazwa „Marianowo” datuje się od roku 1928, kiedy to: podczas akcji parcelacyjnej majątku państwowego w Piątnicy, dla seminarium duchownego w Łomży przekazano parcelę o powierzchni 150 ha i nazwano ją „Folwark Marianowo”. Ministerstwo reform rolnych uczyniło to realizując postanowienia części trzeciej artykułu XXIV Konkordatu Rzeczpospolitej Polskiej, ze stolicą Apostolską z 1925r. Przed drugą wojną światową założone na tej parceli gospodarstwo rolne stało na wysokim poziomie. Okupacja spowodowała, prawie całkowite zniszczenie budynków, jak również zaniedbania w uprawie roli. Okres powojenny nie sprzyjał podźwignięciu gospodarstwa. W 1947r. biskup wydzierżawił 33 ha mensie biskupiej, 48 ha kapitule katedralnej a resztę przekazał seminarium duchownemu w Łomży.
4 marca 1950r. rząd przejął całe 150 ha gospodarstwo wraz z inwentarzem i budynkami i włączył do tworzonego Państwowego Gospodarstwa Rolnego, które istniało do 1992 roku.
W kwietniu 1968r. rozpoczęto budowę kompleksu szkół rolniczych w Marianowie. Obiekt szkolny został zlokalizowany na cztero hektarowej działce, która została wydzielona z gruntów PGR w Marianowie.
2. Geneza powstania ZSR w Marianowie.
W okresie międzywojennym w pobliżu Łomży, w Kupiskach powstała 11–to miesięczna szkoła rolnicza, która dotrwała do wybuchu drugiej wojny światowej tj. do 1939r. Bliższych danych, co do konkretnej daty powstania i funkcjonowania tej szkoły jest brak.
Po zakończeniu wojny w 1945r. powiat łomżyński nie posiadał żadnej szkoły rolniczej. Jesienią 1945r. Wydział Oświaty Rolniczej przy Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Białymstoku zaproponował pani Stanisławie Saciłowskiej, nauczycielce Gimnazjum Ogólnokształcącego w Łomży, aby podjęła się organizacji szkoły rolniczej w tym mieście. Pani Stanisława Saciłowska przyjęła propozycję i została pierwszym dyrektorem organizowanej szkoły rolniczej w Łomży.
Organizowanie szkoły rolniczej rozpoczynało się w bardzo trudnych warunkach, Łomża była zniszczona w wyniku działań wojennych prawie w 80%. W tym czasie brak było jakichkolwiek pomieszczeń, sprzętu, nauczycieli, a nawet uczniów. Po wielu staraniach przekazano do użytku dwie sale wykładowe, wąski korytarz i mały pokoik na pokój nauczycielski. Lokal ten mieścił się przy ulicy Dwornej, mieścił się on w oficynie, na parterze.
Chcąc pozyskać pierwszych uczniów rozwinięto szeroką propagandę szkoły. Zaczęli zjawiać się pierwsi uczniowie, to oni znosili stare deski i cegły, aby mieć na czym siedzieć. Postarali się również o stoły, za tablicę służył czarny papier do zaciemniania okien, przybity do ściany. Entuzjazm i chęć do pracy, jakie cechowały ówczesnych nauczycieli i młodzież sprawiły, iż zdołali oni pokonać wszelkie trudności. Wśród pierwszych bardzo ofiarnych nauczycieli należy wymienić: I. Borowską, F. Kubrakową, B. Gogolewskiego. Wiele pomocy w organizowaniu szkoły udzielił, zamordowany później starosta łomżyński Tadeusz Żeglicki. Wkrótce dla młodzieży zamiejscowej zorganizowano internat przy ulicy 3-go Maja, bardzo mały i ciasny, podobnie jak szkoła.
Pierwszy rok szkolny 1945/1946r. był okresem ciężkim, ponieważ należało wypracować program, zdobyć pomoce oraz stworzyć odpowiednie warunki materialne. Do prowadzenia zajęć praktycznych przydzielono majątek Kupiski, położony o 3 km od miasta Łomży. Kierownikiem gospodarstwa był wówczas Franciszek Kubrak, który skończył przed wojną jedenasto miesięczną szkołę rolniczą w Kupiskach.
W roku 1946 po wielu staraniach szkoła otrzymała, leżący przy ul. Wojska Polskiego zniszczony budynek, który należało odremontować na nowe pomieszczenia szkolne. Otrzymano również kredyty na remont kapitalny budynku, co pozwoliło na wyremontowanie go w ciągu pół roku. Rok szkolny 1946/47 rozpoczęto w odnowionym budynku, w którym były już trzy klasy oraz zespół nauczycielski, w skład którego wchodzili również nauczyciele dochodzący z Liceum Ogólnokształcącego.
W roku szkolnym 1947/48 dyrektorem szkoły został Andrzej Olszewski. Zmieniono również nazwę szkoły na Liceum Rolniczo-Spółdzielcze oraz przygotowano odpowiednie programy nauczania. Kształcenie praktyczne prowadzane było w gospodarstwie szkolnym w Kupiskach, którym opiekował się Stanisław Michalczyk. W szkole w tym czasie było trzech stałych nauczycieli i dyrektor, a pozostali to nauczyciele dochodzący. Liceum Rolniczo-Spółdzielcze było szkolą trzyletnią, pierwsi absolwenci ukończyli szkołę w roku szkolnym 1949/50, w tym czasie w szkole było zaledwie trzy klasy.
W roku szkolnym 1950/51 dyrektorem został Stanisław Michalczyk. W tym też roku prowadzono dalszą reorganizację szkoły. Utworzono 2-letnie Liceum Weterynaryjne. Część młodzieży po ukończeniu Liceum Rolniczo-Spółdzielczego przechodziła do Liceum Weterynaryjnego, a pozostałe klasy przechodziły programowo do 4-letniego Liceum Rolniczo-Spółdzielczego, które zostało przemianowane na Liceum Rachunkowości Rolnej. Jeszcze przed rozpoczęciem roku szkolnego 1951/52 dwie klasy 4-letniego Liceum Rolniczo-Spółdzielczego zostały przeniesione do innych szkół o podobnym typie: jedna do Łańcuta, a druga do Ełku. W tym roku szkolnym były tylko trzy klasy: jedna maturalna, która pozostała do ukończenia i dwie pierwsze, które zostały przerzucone do w/w szkół. Od tej chwili Liceum Rachunkowości rolnej przestało istnieć, a rozwijało się 2-letnie Liceum Weterynaryjne i 4-letnie Technikum Weterynaryjne.
W latach od 1952 do 1959 rozwijało swoją działalność tylko Technikum Weterynaryjne, w okresie tym został wybudowany nowy internat dla młodzieży przy ulicy Stacha Konwy. Gospodarstwo szkolne w okresie wiosennym 1953r. zostało przekazane Okręgowemu Zarządowi Tuczu Trzody Chlewnej w Olsztynie, a od 1 stycznia 1958r. dyrektorem szkoły został mgr Antoni Kobyłko.
W roku 1959 otworzono nowe Państwowe Technikum Rolnicze obok Technikum Weterynaryjnego, które stopniowo ulegało likwidacji. Do nowopowstałego Technikum Rolniczego w czerwcu 1959r. przyjęto 50 uczniów do klasy pierwszej, a do prowadzenia zajęć praktycznych przydzielono szkole PGR w Marianowie. Razem w obu technikach uczyło się 189 uczniów, a w internacie zamieszkało140, w tym 50 uczniów Technikum Rolniczego. Z każdym rokiem liczba uczniów Technikum Weterynaryjnego zmniejszała się, a Technikum Rolniczego zwiększała.
Obok istniejącego Państwowego Technikum Rolniczego w Łomży 1 września 1961r. została powołana roczna Szkoła Rolniczo-Nasienna w Marianowie. Szkołę zlokalizowano w budynku biurowo-mieszkalnym w PGR Marianowo. Młodzież była przyjmowana po szkole podstawowej i kształcona dla potrzeb PGR-ów i gospodarstw indywidualnych. Dyrektorem tej szkoły był inż. Jan Żebrowski, szkoła prowadziła swoją działalność do sierpnia 1963 r.
Od września 1962r. Zarządzeniem Ministra Rolnictwa i Centralnego Związku Spółdzielczości Mleczarskiej został powołana nowa Roczna Szkoła Hodowlano-Inseminacyjna, w której kształcono dorosłych pracowników PGR i rolników indywidualnych, inseminatorów do prowadzenia punktów inseminacyjnych i „zlewniarzy” do prowadzenia punktów skupu mleka. Dyrektorem tej szkoły do 31 sierpnia 1963 roku był inż. Jan Żebrowski, a następnie od 1 września 1963r. inż. Jan Dąbrowski.
Od 1 września 1965r. na miejsce w/w szkół, które uległy likwidacji powołano 2-letnią Zasadniczą Szkołę Rolniczą. Do szkoły tej przyjmowano absolwentów szkół podstawowych, którzy po ukończeniu otrzymywali świadectwo wykwalifikowanego rolnika.
W związku z coraz większą potrzebą kadr dla rolnictwa Ministerstwo Rolnictwa w porozumieniu z Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej i Oddziałem Oświaty Rolniczej w Białymstoku ostatecznie zatwierdziło w 1964r. plan budowy kompleksu szkół rolniczych w Marianowie.
Rozpoczęcie budowy nastąpiło w miesiącu kwietniu 1968r. Budową objęto obiekt szkolny wraz z internatem, warsztatami szkolnymi oraz dwoma budynkami mieszkalnymi dla nauczycieli. Obiekt został zlokalizowany przy szosie Łomża-Grajewo po przeciwnej stronie gospodarstwa PGR na działce 4-ro hektarowej, która została wydzielona z gruntów gospodarstwa.
Cały obiekt został przekazany do użytku szkolnego 1 września 1971r.
Z dniem 1 września 1971r. Technikum Rolnicze z Łomży oraz Zasadnicza Szkoła Rolnicza z Marianowa zostały przeniesione do nowego obiektu szkolnego. Dyrektorem tych szkół został mgr Bolesław Podobiński, a zastępcą dyrektora ds. pedagogicznych mgr Mieczysław Sikorski.
W dniu 1 września 1971r. w nowym obiekcie szkolnym rozpoczynają naukę:
- 5-letnie Technikum Rolnicze,
- 3-letnie Technikum Rolnicze po Zasadniczych Szkołach Rolniczych i Szkole Przysposobienia Rolniczego – zlikwidowane 30 czerwca 1989r.,
- 2-letnia Zasadnicza Szkoła Rolnicza – zlikwidowana 30 czerwca 1983r.,
W następnych latach następowały dalsze zmiany:
- 1 lutego 1972 r. otwarto 3,5-letnie Technikum Rolnicze Zaoczne - zlikwidowane 30 czerwca 197 r.,
- 1 lutego 1973r. otwarto 3,5-letnie Telewizyjne Technikum Rolnicze - zlikwidowane 30 czerwca 1978r.,
- 1 września 1974r. otwarto 2-letnią Zasadniczą Szkołę Mechanizacji Rolnictwa - zlikwidowana 30 czerwca 1983r.
- Decyzją Wojewody Łomżyńskiego w dniu 1 stycznia 1975r. powołano Zespół Szkół Rolniczych w Marianowie, w skład którego weszły następujące kierunki kształcenia:
- 5-letnie Technikum Rolnicze,
- 3-letnie Technikum Rolnicze,
- 2-letnia Zasadnicza Szkoła Rolnicza,
- 2-letnia Zasadnicza Szkoła Mechanizacji Rolnictwa,
- 3-letnie Technikum Rolnicze Zaoczne,
- 3,5-letnie Telewizyjne Technikum Rolnicze.
Następnie:
- 1 września 1978r. powołano 5-letnie Technikum Zawodowe Mechanizacji Rolnictwa,
- 1 września 1982r.–3-letnią Zasadniczą Szkołę Zawodową –zlikwidowaną 30 czerwca 1989r.
- 1 września 1982r. – 3-letnią Zasadniczą Szkołę Mechanizacji Rolnictwa,
- 1 września 1985r. – 3 –letnią Zasadniczą Szkołę Ogrodniczą,
- 1 września 1989r. – 3 –letnie Technikum Zawodowe ogrodnicze,
W roku szkolnym 1989/90 w Zespole Szkół Rolniczych w Marianowie działały następujące typy szkół:
- 5-letnie Technikum Rolnicze o specjalności upraw roślin i hodowla zwierząt – po szkole podstawowej,
- 5-letnie Technikum Zawodowe Mechanizacji rolnictwa – po szkole podstawowej,
- 3-letnie Technikum Zawodowe Ogrodnicze – po Zasadniczej Szkole Ogrodniczej,
- 3-letnia Zasadnicza Szkoła Ogrodnicza,
- 3-letnia Zasadnicza Szkoła Rolnicza o specjalności rolnik mechanizator.
-
3. Dzień dzisiejszy Marianowa
Od 1 września 2000 roku szkoła nosi nazwę - ZESPÓŁ SZKÓŁ ŚREDNICH I ZAWODOWYCH im chor. Jana Szymańskiego w Marianowie i ma charakter szkoły publicznej typu zawodowego.
Uchwałą Rady Pedagogicznej z dnia 16.06.2000 roku dokonano zmiany nazwy szkoły z Zespołu Szkół Rolniczych na Zespół Szkół Średnich i Zawodowych w Marianowie, u podstaw tej decyzji legły względy komercyjne oraz prognozowana na przyszłość zmiana profili kształcenia w związku z wkraczająca reformą szkolnictwa ponadgimnazjalnego.
Od 1 września 2002 roku szkoła nosi nazwę - ZESPÓŁ SZKÓŁ im chor. Jana Szymańskiego w Marianowie.
Marianowo jest to miejscowość położona w odległości około 4 km od Łomży. Nazwa „Marianowo” datuje się od roku 1928, kiedy to: podczas akcji parcelacyjnej majątku państwowego w Piątnicy, dla seminarium duchownego w Łomży przekazano parcelę o powierzchni 150 ha i nazwano ją „Folwark Marianowo”. Ministerstwo reform rolnych uczyniło to realizując postanowienia części trzeciej artykułu XXIV Konkordatu Rzeczpospolitej Polskiej, ze stolicą Apostolską z 1925r. Przed drugą wojną światową założone na tej parceli gospodarstwo rolne stało na wysokim poziomie. Okupacja spowodowała, prawie całkowite zniszczenie budynków, jak również zaniedbania w uprawie roli. Okres powojenny nie sprzyjał podźwignięciu gospodarstwa. W 1947r. biskup wydzierżawił 33 ha mensie biskupiej, 48 ha kapitule katedralnej a resztę przekazał seminarium duchownemu w Łomży.
4 marca 1950r. rząd przejął całe 150 ha gospodarstwo wraz z inwentarzem i budynkami i włączył do tworzonego Państwowego Gospodarstwa Rolnego, które istniało do 1992 roku.
W kwietniu 1968r. rozpoczęto budowę kompleksu szkół rolniczych w Marianowie. Obiekt szkolny został zlokalizowany na cztero hektarowej działce, która została wydzielona z gruntów PGR w Marianowie.
2. Geneza powstania ZSR w Marianowie.
W okresie międzywojennym w pobliżu Łomży, w Kupiskach powstała 11–to miesięczna szkoła rolnicza, która dotrwała do wybuchu drugiej wojny światowej tj. do 1939r. Bliższych danych, co do konkretnej daty powstania i funkcjonowania tej szkoły jest brak.
Po zakończeniu wojny w 1945r. powiat łomżyński nie posiadał żadnej szkoły rolniczej. Jesienią 1945r. Wydział Oświaty Rolniczej przy Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Białymstoku zaproponował pani Stanisławie Saciłowskiej, nauczycielce Gimnazjum Ogólnokształcącego w Łomży, aby podjęła się organizacji szkoły rolniczej w tym mieście. Pani Stanisława Saciłowska przyjęła propozycję i została pierwszym dyrektorem organizowanej szkoły rolniczej w Łomży.
Organizowanie szkoły rolniczej rozpoczynało się w bardzo trudnych warunkach, Łomża była zniszczona w wyniku działań wojennych prawie w 80%. W tym czasie brak było jakichkolwiek pomieszczeń, sprzętu, nauczycieli, a nawet uczniów. Po wielu staraniach przekazano do użytku dwie sale wykładowe, wąski korytarz i mały pokoik na pokój nauczycielski. Lokal ten mieścił się przy ulicy Dwornej, mieścił się on w oficynie, na parterze.
Chcąc pozyskać pierwszych uczniów rozwinięto szeroką propagandę szkoły. Zaczęli zjawiać się pierwsi uczniowie, to oni znosili stare deski i cegły, aby mieć na czym siedzieć. Postarali się również o stoły, za tablicę służył czarny papier do zaciemniania okien, przybity do ściany. Entuzjazm i chęć do pracy, jakie cechowały ówczesnych nauczycieli i młodzież sprawiły, iż zdołali oni pokonać wszelkie trudności. Wśród pierwszych bardzo ofiarnych nauczycieli należy wymienić: I. Borowską, F. Kubrakową, B. Gogolewskiego. Wiele pomocy w organizowaniu szkoły udzielił, zamordowany później starosta łomżyński Tadeusz Żeglicki. Wkrótce dla młodzieży zamiejscowej zorganizowano internat przy ulicy 3-go Maja, bardzo mały i ciasny, podobnie jak szkoła.
Pierwszy rok szkolny 1945/1946r. był okresem ciężkim, ponieważ należało wypracować program, zdobyć pomoce oraz stworzyć odpowiednie warunki materialne. Do prowadzenia zajęć praktycznych przydzielono majątek Kupiski, położony o 3 km od miasta Łomży. Kierownikiem gospodarstwa był wówczas Franciszek Kubrak, który skończył przed wojną jedenasto miesięczną szkołę rolniczą w Kupiskach.
W roku 1946 po wielu staraniach szkoła otrzymała, leżący przy ul. Wojska Polskiego zniszczony budynek, który należało odremontować na nowe pomieszczenia szkolne. Otrzymano również kredyty na remont kapitalny budynku, co pozwoliło na wyremontowanie go w ciągu pół roku. Rok szkolny 1946/47 rozpoczęto w odnowionym budynku, w którym były już trzy klasy oraz zespół nauczycielski, w skład którego wchodzili również nauczyciele dochodzący z Liceum Ogólnokształcącego.
W roku szkolnym 1947/48 dyrektorem szkoły został Andrzej Olszewski. Zmieniono również nazwę szkoły na Liceum Rolniczo-Spółdzielcze oraz przygotowano odpowiednie programy nauczania. Kształcenie praktyczne prowadzane było w gospodarstwie szkolnym w Kupiskach, którym opiekował się Stanisław Michalczyk. W szkole w tym czasie było trzech stałych nauczycieli i dyrektor, a pozostali to nauczyciele dochodzący. Liceum Rolniczo-Spółdzielcze było szkolą trzyletnią, pierwsi absolwenci ukończyli szkołę w roku szkolnym 1949/50, w tym czasie w szkole było zaledwie trzy klasy.
W roku szkolnym 1950/51 dyrektorem został Stanisław Michalczyk. W tym też roku prowadzono dalszą reorganizację szkoły. Utworzono 2-letnie Liceum Weterynaryjne. Część młodzieży po ukończeniu Liceum Rolniczo-Spółdzielczego przechodziła do Liceum Weterynaryjnego, a pozostałe klasy przechodziły programowo do 4-letniego Liceum Rolniczo-Spółdzielczego, które zostało przemianowane na Liceum Rachunkowości Rolnej. Jeszcze przed rozpoczęciem roku szkolnego 1951/52 dwie klasy 4-letniego Liceum Rolniczo-Spółdzielczego zostały przeniesione do innych szkół o podobnym typie: jedna do Łańcuta, a druga do Ełku. W tym roku szkolnym były tylko trzy klasy: jedna maturalna, która pozostała do ukończenia i dwie pierwsze, które zostały przerzucone do w/w szkół. Od tej chwili Liceum Rachunkowości rolnej przestało istnieć, a rozwijało się 2-letnie Liceum Weterynaryjne i 4-letnie Technikum Weterynaryjne.
W latach od 1952 do 1959 rozwijało swoją działalność tylko Technikum Weterynaryjne, w okresie tym został wybudowany nowy internat dla młodzieży przy ulicy Stacha Konwy. Gospodarstwo szkolne w okresie wiosennym 1953r. zostało przekazane Okręgowemu Zarządowi Tuczu Trzody Chlewnej w Olsztynie, a od 1 stycznia 1958r. dyrektorem szkoły został mgr Antoni Kobyłko.
W roku 1959 otworzono nowe Państwowe Technikum Rolnicze obok Technikum Weterynaryjnego, które stopniowo ulegało likwidacji. Do nowopowstałego Technikum Rolniczego w czerwcu 1959r. przyjęto 50 uczniów do klasy pierwszej, a do prowadzenia zajęć praktycznych przydzielono szkole PGR w Marianowie. Razem w obu technikach uczyło się 189 uczniów, a w internacie zamieszkało140, w tym 50 uczniów Technikum Rolniczego. Z każdym rokiem liczba uczniów Technikum Weterynaryjnego zmniejszała się, a Technikum Rolniczego zwiększała.
Obok istniejącego Państwowego Technikum Rolniczego w Łomży 1 września 1961r. została powołana roczna Szkoła Rolniczo-Nasienna w Marianowie. Szkołę zlokalizowano w budynku biurowo-mieszkalnym w PGR Marianowo. Młodzież była przyjmowana po szkole podstawowej i kształcona dla potrzeb PGR-ów i gospodarstw indywidualnych. Dyrektorem tej szkoły był inż. Jan Żebrowski, szkoła prowadziła swoją działalność do sierpnia 1963 r.
Od września 1962r. Zarządzeniem Ministra Rolnictwa i Centralnego Związku Spółdzielczości Mleczarskiej został powołana nowa Roczna Szkoła Hodowlano-Inseminacyjna, w której kształcono dorosłych pracowników PGR i rolników indywidualnych, inseminatorów do prowadzenia punktów inseminacyjnych i „zlewniarzy” do prowadzenia punktów skupu mleka. Dyrektorem tej szkoły do 31 sierpnia 1963 roku był inż. Jan Żebrowski, a następnie od 1 września 1963r. inż. Jan Dąbrowski.
Od 1 września 1965r. na miejsce w/w szkół, które uległy likwidacji powołano 2-letnią Zasadniczą Szkołę Rolniczą. Do szkoły tej przyjmowano absolwentów szkół podstawowych, którzy po ukończeniu otrzymywali świadectwo wykwalifikowanego rolnika.
W związku z coraz większą potrzebą kadr dla rolnictwa Ministerstwo Rolnictwa w porozumieniu z Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej i Oddziałem Oświaty Rolniczej w Białymstoku ostatecznie zatwierdziło w 1964r. plan budowy kompleksu szkół rolniczych w Marianowie.
Rozpoczęcie budowy nastąpiło w miesiącu kwietniu 1968r. Budową objęto obiekt szkolny wraz z internatem, warsztatami szkolnymi oraz dwoma budynkami mieszkalnymi dla nauczycieli. Obiekt został zlokalizowany przy szosie Łomża-Grajewo po przeciwnej stronie gospodarstwa PGR na działce 4-ro hektarowej, która została wydzielona z gruntów gospodarstwa.
Cały obiekt został przekazany do użytku szkolnego 1 września 1971r.
Z dniem 1 września 1971r. Technikum Rolnicze z Łomży oraz Zasadnicza Szkoła Rolnicza z Marianowa zostały przeniesione do nowego obiektu szkolnego. Dyrektorem tych szkół został mgr Bolesław Podobiński, a zastępcą dyrektora ds. pedagogicznych mgr Mieczysław Sikorski.
W dniu 1 września 1971r. w nowym obiekcie szkolnym rozpoczynają naukę:
- 5-letnie Technikum Rolnicze,
- 3-letnie Technikum Rolnicze po Zasadniczych Szkołach Rolniczych i Szkole Przysposobienia Rolniczego – zlikwidowane 30 czerwca 1989r.,
- 2-letnia Zasadnicza Szkoła Rolnicza – zlikwidowana 30 czerwca 1983r.,
W następnych latach następowały dalsze zmiany:
- 1 lutego 1972 r. otwarto 3,5-letnie Technikum Rolnicze Zaoczne - zlikwidowane 30 czerwca 197 r.,
- 1 lutego 1973r. otwarto 3,5-letnie Telewizyjne Technikum Rolnicze - zlikwidowane 30 czerwca 1978r.,
- 1 września 1974r. otwarto 2-letnią Zasadniczą Szkołę Mechanizacji Rolnictwa - zlikwidowana 30 czerwca 1983r.
- Decyzją Wojewody Łomżyńskiego w dniu 1 stycznia 1975r. powołano Zespół Szkół Rolniczych w Marianowie, w skład którego weszły następujące kierunki kształcenia:
- 5-letnie Technikum Rolnicze,
- 3-letnie Technikum Rolnicze,
- 2-letnia Zasadnicza Szkoła Rolnicza,
- 2-letnia Zasadnicza Szkoła Mechanizacji Rolnictwa,
- 3-letnie Technikum Rolnicze Zaoczne,
- 3,5-letnie Telewizyjne Technikum Rolnicze.
Następnie:
- 1 września 1978r. powołano 5-letnie Technikum Zawodowe Mechanizacji Rolnictwa,
- 1 września 1982r.–3-letnią Zasadniczą Szkołę Zawodową –zlikwidowaną 30 czerwca 1989r.
- 1 września 1982r. – 3-letnią Zasadniczą Szkołę Mechanizacji Rolnictwa,
- 1 września 1985r. – 3 –letnią Zasadniczą Szkołę Ogrodniczą,
- 1 września 1989r. – 3 –letnie Technikum Zawodowe ogrodnicze,
W roku szkolnym 1989/90 w Zespole Szkół Rolniczych w Marianowie działały następujące typy szkół:
- 5-letnie Technikum Rolnicze o specjalności upraw roślin i hodowla zwierząt – po szkole podstawowej,
- 5-letnie Technikum Zawodowe Mechanizacji rolnictwa – po szkole podstawowej,
- 3-letnie Technikum Zawodowe Ogrodnicze – po Zasadniczej Szkole Ogrodniczej,
- 3-letnia Zasadnicza Szkoła Ogrodnicza,
- 3-letnia Zasadnicza Szkoła Rolnicza o specjalności rolnik mechanizator.
-
3. Dzień dzisiejszy Marianowa
Od 1 września 2000 roku szkoła nosi nazwę - ZESPÓŁ SZKÓŁ ŚREDNICH I ZAWODOWYCH im chor. Jana Szymańskiego w Marianowie i ma charakter szkoły publicznej typu zawodowego.
Uchwałą Rady Pedagogicznej z dnia 16.06.2000 roku dokonano zmiany nazwy szkoły z Zespołu Szkół Rolniczych na Zespół Szkół Średnich i Zawodowych w Marianowie, u podstaw tej decyzji legły względy komercyjne oraz prognozowana na przyszłość zmiana profili kształcenia w związku z wkraczająca reformą szkolnictwa ponadgimnazjalnego.
Od 1 września 2002 roku szkoła nosi nazwę - ZESPÓŁ SZKÓŁ im chor. Jana Szymańskiego w Marianowie.
