Głównym organizatorem uroczystości był Związek Narodowych Sił Zbrojnych Okręg Łomża. Patronat nad wydarzeniem objął Starosta Łomżyński Lech Marek Szabłowski. O godzinie 10:00 sprawowana była Msza Św. w intencji Romana Dmowskiego, której przewodniczył Proboszcz Parafii pw. św. Jakuba Apostoła w Drozdowie - ks. Aleksander Suchocki. Kazanie wygłosił Ojciec Jan Bońkowski z klasztoru Braci Mniejszych Kapucynów w Łomży. W wydarzeniu udział wzięli też m.in. Senator RP Marek Adam Komorowski, Wicemarszałeķ Województwa Podlaskiego Marek Olbryś, Naczelnik Oddziałowego Biura Badań Historycznych IPN w Białymstoku dr hab. Krzysztof Sychowicz.
Następnie zgromadzeni przeszli pod tablicę upamiętniającą Romana Dmowskiego w Muzeum Przyrody - Dwór Lutosławskich w Drozdowie, gdzie złożono kwiaty i zapalono znicze. Historyk Leszek Żebrowski przypomniał zgromadzonym koleje działalności Romana Dmowskiego i innych członków Narodowej Demokracji.
2 stycznia 1939 r. zmarł w wieku 74 lat w Dolnym Dworze w Drozdowie wybitny polski polityk, mąż stanu, minister spraw zagranicznych, współzałożyciel Narodowej Demokracji Roman Dmowski. Przyjaźń Romana Dmowskiego z rodziną Lutosławskich rozpoczęła się na początku wieku. Wincenty Lutosławski ze swoją żoną, Sofityną Perez Eguia y Casanova Lutosławską - poetką hiszpańską poznał Dmowskiego w domu przyjaciół Zygmunta i Gabrieli Balickich. Przyjaźń okazała się dozgonna. „Kochał nas jak dzieci, a później z kolei kochał nasze dzieci, które wychowywał jak własne, wyrabiając w nich prostotę, hart, rzetelność, a przede wszystkim odpowiedzialność, pierwszą cechę kształtującą wolę" - napisała we wspomnieniach Izabela Wolikowska z Lutosławskich. W czerwcu 1938 r. Maria Niklewiczowa córka Wincentego Lutosławskiego przywiozła Romana Dmowskiego do Drozdowa. Stan zdrowia Dmowskiego wymagał opieki lekarzy ciała jak i duszy. Częstym gościem był ksiądz prałat Piotr Krysiak z Łomży, we Dworze bywał także Biskup Diecezjalny Łomżyński Stanisław Kostka Łukomski.
Roman Dmowski był delegatem pełnomocnym Polski na konferencję pokojową w Paryżu. 29 stycznia 1919 r. na posiedzeniu Rady Dziesięciu, wygłosił 5 – cio godzinne exposé dotyczące sprawy polskiej zarówno w języku angielskim i francuskim, by jak najlepiej przedstawić zgromadzonym racje swojego narodu.
