Pan Krzysztof Jurgiel, Poseł na Sejm RP, Przewodniczący Sejmowej Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi,

Pan Lech Kołakowski, Poseł Na Sejm RP

Pan Wojciech Dzierzgowski, Wicewojewoda Podlaski,

Pan Mieczysław Bagiński, Przewodniczący Komisji Rolnictwa, Obszarów Wiejskich i Ochrony Środowiska Sejmiku Województwa Podlaskiego.

Pan Rafał Kołakowski, Przewodniczący Komisji Rolnictwa Geodezji, Gospodarki Wodnej, Ochrony Środowiska i Leśnictwa Rady Powiatu Łomżyńskiego.

Ponadto aktywnymi uczestnikami spotkania byli m.in. radni Powiatu Łomżyńskiego, radni Sejmiku Województwa Podlaskiego, Burmistrzowie i Wójtowie Powiatu Łomżyńskiego, Rektor Wyższej Szkoły Agrobiznesu w Łomży, szefowie agencji rolnych naszego województwa, Podlaskiego Wojewódzkiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Szepietowie oraz Podlaskiej Izby Rolniczej.

Wprowadzenia do dyskusji dokonał Pan Krzysztof Jurgiel omawiając założenia i wyniki negocjacji Wspólnej Polityki Rolnej na lata 2014-2020 polskiego rządu z Komisją Europejską. W chwili obecnej nic nie jest przesądzone, gdyż budżet Unii Europejskiej  na lata 2014-2020 nie jest jeszcze ustalony.

Poseł nadmienił, że zadaniem Rządu jest wynegocjowanie na przyszłe lata nie mniejszych kwot na WPR niż obecne, a rzeczą złą byłaby redukcja budżetu Wspólnej Polityki Rolnej głównie kosztem budżetu polityki rozwoju obszarów wiejskich (tzw. II filar).

Jednocześnie nadmienił, że w latach 2014-2020 przewiduje się m. in. odłogowanie gruntów w gospodarstwach (jego poziom nie jest jeszcze ustalony), dopłaty dla obszarów o niekorzystnych warunkach gospodarowania, ale nie przewiduje się rent strukturalnych.

Wicewojewoda Podlaski zapoznał zebranych ze stanem krajowego rolnictwa, wykorzystaniem w naszym województwie środków z Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich (przez rolników i samorządy) i Narodowego Programu Przebudowy Dróg Lokalnych oraz pracami Rządu w sprawie m. in. konsolidacji inspekcji rolnych i „uszczelnienia” systemu sprzedaży użytków rolnych przez Agencję Nieruchomości Rolnych.

W trakcie dyskusji uczestnicy zwracali uwagę na potrzebę zaangażowania większych środków budżetowych na gminną i powiatową infrastrukturę drogową, problemy z jakimi borykają się niedoinwestowanie spółki wodne, absurdalną  konieczność przeprowadzenia procedury oceny oddziaływania na środowisko dla prac konserwacyjnych melioracyjnych urządzeń szczegółowych (rowów) przebiegających przez obszary Natura 2000.