W grudniu 2013 r. UOKiK wydał decyzję, w której uprawdopodobnił, że Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A. nadużyło swojej pozycji dominującej. Spółka zobowiązała się wówczas dobrowolnie, że zmieni treść umów ze swoimi odbiorcami, m.in. usunie ograniczenia w zmniejszaniu ilości paliwa oraz mocy umownej zamawianych na kolejny rok gazowy.

W październiku 2014 r. urząd wszczął postepowanie sprawdzające, które wykazało, że PGNiG S.A. nie wykonało w całości decyzji. Spółka zaproponowała odbiorcom usunięcie zakwestionowanych postanowień przy jednoczesnym wprowadzeniu  nowych postanowień o podobnych skutkach. W razie przyjęcia zaproponowanych warunków przez odbiorców, zobowiązaliby się oni do nabywania od PGNiG S.A. gazu, którego minimalna ilość byłaby stała, ustalona na określonym poziomie zamówienia z 2014 r.

Maksymalna kara za niewykonanie decyzji urzędu wynosi do 10 tys. euro  za każdy dzień zwłoki. Na PGNiG S.A. została nałożona sankcja 5 tys. euro za każdy z 490 dni opóźnienia. Łącznie było to 2 450 000 euro, co stanowiło równowartość ponad 10 mln złotych.

Przedsiębiorca odwołał się od decyzji. W marcu 2017 r. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów w całości oddalił odwołanie, utrzymując w mocy rozstrzygnięcie urzędu. W ustnym uzasadnieniu wyroku sąd stwierdził, że wykonanie decyzji powinno nastąpić zgodnie z jej treścią. W ocenie SOKiK, wobec jasno określonego sposobu wykonania decyzji w jej sentencji, nie można uznać za prawidłowe jej wykonanie działań PGNiG S.A. polegających na faktycznym wprowadzeniu zamiast kwestionowanych, postanowień nowych wykraczających poza zakres zobowiązania.  Ponadto sąd uznał, że wysokość kary została wyznaczona prawidłowo.

Dodatkowe informacje dla mediów:

Biuro Prasowe UOKiK
pl. Powstańców Warszawy 1, 00-950 Warszawa
Tel.: 695 902 088, 22 55 60 430
E-mail: biuroprasowe@uokik.gov.pl