1944 rok. POWSTANIE WARSZAWSKIE. PAMIĘTAMY!!!

1 sierpnia. Kolejna 74  rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego jednego z najbardziej heroicznych aktów bohaterstwa, jaki kiedykolwiek miał miejsce w walce o wolność. Było zorganizowanym  przez Armię Krajową wystąpieniem zbrojnym przeciwko okupującym Warszawę wojskom niemieckim, połączonym  z ujawnieniem się i oficjalną działalnością najwyższych struktur Polskiego Państwa Podziemnego. Trwało 63 dni do 3 października 1944 roku.

Powstanie warszawskie było wymierzone przeciw hitlerowskim Niemcom - przeciwko siłom zła. Dowództwo AK planowało samodzielnie wyzwolić stolicę jeszcze przed wkroczeniem Armii Czerwonej, licząc, że uda się w ten sposób wzmocnić międzynarodową pozycję rządu RP na uchodźstwie oraz powstrzymać realizowany przez Stalina proces sowietyzacji Polski.

Powstanie było największym tego typu zrywem wolnościowym w historii II wojny światowej. W wyniku nalotów, ostrzału artyleryjskiego, ciężkich warunków bytowych oraz masakr urządzanych przez oddziały niemieckie w trakcie dwumiesięcznych walk w  powstaniu poległo około 16.000 powstańców i około 150.000 ludności cywilnej. Tysiące osób zostało rannych. Około 650.000 ludności cywilnej zostało wywiezione z Warszawy do obozu przejściowego w Pruszkowie a stamtąd 150.000 do przymusowej pracy w Niemczech a 50.000 do obozów koncentracyjnych. Po upadku Powstania na osobisty rozkaz Hitlera opustoszałe miasto było rabowane oraz systematycznie burzone i palone dom po domu przez Niemców. W dzielnicach objętych Powstaniem uległo zniszczeniu około 85% budynków, w tym setki bezcennych zabytków oraz obiektów o dużej wartości kulturalnej i duchowej.

Ze względu na jego tragiczne skutki, w szczególności olbrzymie straty ludzkie i materialne,

każdego roku odżywa  pytanie i toczą się polemiki : Czy słuszna była decyzja o rozpoczęciu powstania, narażając tym samym mieszkańców Warszawy na krwawą  hekatombę, a młodych powstańców na pewną śmierć…Zdania są podzielone…

By zrozumieć  przyczyny wybuchu Powstania Warszawskiego oraz stopień determinacji walczących o wolność mieszkańców stolicy oddajmy głos uczestnikowi walk.

Legendarny Powstaniec Warszawski, prof. Witold Kieżun, uczestnik walk. w rozmowie z miesięcznikiem „wSieci Historii”, a także w tekście na łamach tygodnika „wSieci” opisuje motywacje Powstańców, a także atmosferę, jaka panowała w wyzwolonej Warszawie.

Udowadnia, że wg materiałów źródłowych zgodnie z rozkazem Hitlera Warszawa otrzymała status miasta fortecy! A to oznaczało jej obronę - do ostatniego żołnierza.Przykłady miast zamienionych w twierdze pokazują, że zmasowane bombardowania i ostrzał ciężkiej artylerii spowodowałyby co najmniej porównywalne straty zarówno wśród ludności cywilnej, jak i w zabudowie miasta.

Prof. Kieżun zauważa, że brak Powstania nie zatrzymałby rozlewu krwi. „Gdyby Powstanie nie wybuchło, to w Warszawie ogłoszonej jako forteca „Festung Warschau” musiałaby zostać zlikwidowana polska podziemna prawie 40-tysięczna AK, która w każdej chwili mogła przystąpić do dywersyjnej, groźnej akcji. Podstawą tej akcji mogłaby być również realizacja kary za odmowę udziału w budowie fortyfikacji. Likwidacja AK musiałaby być szybko przeprowadzona, ale nie stanowiłaby dla Niemców żadnej trudności” .

Wskazuje, że „tajna data przewidzianej ewakuacji cywilnej ludności niemieckiej na 2 i 3 sierpnia sugerowała, że akcja wymordowania AK-owców będzie miała miejsce najpóźniej 3 sierpnia…

Natychmiast po tej akcji musiałaby być przeprowadzona ewakuacja całej ludności Warszawy, tak jak to miało miejsce w Mińsku Litewskim. Jest rzeczą oczywistą, że nie można bronić miasta-fortecy z wielotysięczną wrogo nastawioną ludnością. W tych warunkach Warszawa jako niezwykle ważny punkt strategiczny broniłaby się, ale siła Armii Czerwonej ostatecznie by ją złamała i Sowieci szybko ruszyliby na Berlin. Tak więc rezygnacja z Powstania dałaby równy, a może ze względu na wybicie całej warszawskiej AK nawet gorszy, rezultat. Ewakuowana w okrutny sposób ludność poniosłaby podobne straty jak ludność Mińska”.

Wybuch powstania uprzedził więc tylko o kilka dni niemiecką akcję pacyfikacyjną, dając Polakom możliwość podjęcia walki, zresztą z dużą nadzieją na zwycięstwo. Radio Moskwa i radiostacja „Kościuszko”dzień i noc nawoływało mieszkańców Warszawy do zbrojnego powstania, obiecując wszelkie możliwe wsparcie. Powszechne też było przekonanie o realnej pomocy aliantów, o dostawach broni i nawet o desancie naszych spadochroniarzy. Entuzjazm mieszkańców i parcie do zbrojnej walki z wrogiem było tak wielkie, że w przypadku odwołania mobilizacji żołnierze podziemia mogliby nie posłuchać rozkazów dowódców…”

Nadzieje Polaków nie spełniły się…..Polacy walczyli osamotnieni

O 17,00    w  Godzinie  W,  1 sierpnia 2018r. w całej Polsce  włączone zostaną na jedną minutę syreny alarmowe, honorując bohaterstwo i determinację  Powstańców Warszawskich  i  cywilnej ludności  Warszawy, którzy walczyli i ginęli za wolną Polskę w 1944 roku.

W Łomży pod pomnikami Żołnierzy Armii Krajowej Obwodu Łomżyńskiego oraz Żołnierzy Podziemia Narodowego Ziemi Łomżyńskiej, znajdującymi się przy Szkole Muzycznej oraz w Dolinie Pamięci przy Sanktuarium Miłosierdzia Bożego zostaną złożone kwiaty i zapalone znicze.

O godz.17,00 zatrzymajmy się na chwilę, by oddać cześć Poległym. Obejmijmy myślą Bohaterskich Powstańców i  ludoność cywilną walczącej w 1944 r.Warszawy,  bądźmy razem w czasie tych doniosłych uroczystości.

 Źródło:

- Stowarzyszenie Pamięci Powstania Warszawskiego –„Krótka historia Powstania Warszawskiego 1944’

- miesięcznikiem „wSieci Historii”,

- tygodnik „wSieci”

-Wikipedia